Recente bijdragen: [ Een oorlogshondje ] – [ Met scherp schieten ] – [ Gebroken neus ] – [ Journalistiek als verdienmodel ] – [ Wat moeten we nu met Fluffy? ] – [ Alleraardigste imbecielen ] – [ Abonnementen ] – [ Over het maken van animaties ] – [ Bewondering ] – [ Medische discriminatie ] – [ Op het strafbankje ] – [ Social media en particuliere websites ] – [ Leraar Nederlands ] – [ De Zuidas ] – [ Samen dit, samen dat ] – [ E-books ] – [ Evenwijdige lijnen ]
Vanuit de verte
Bovenstaande foto, gemaakt met een oude compactcamera, geeft goed weer hoe ik over Nederland denk. Mijn favoriete land is het zeker niet. Dat is het ooit wel geweest. Ik heb zelfs een keer New York, wat toen mijn woonplaats was, verlaten uit pure heimwee naar Amsterdam. Inmiddels zijn beide steden behoorlijk veranderd, al heeft Amsterdam in mijn ogen meer haar authenticiteit behouden dan het New York dat ik vooral ken van het einde van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig.
Dit is de geïntegreerde versie van mijn Nederlandstalige blog dat vele namen heeft gekend. De eerste versie heette Blinded by the light en was nog goeddeels Engelstalig, gestart op een website die met een obscuur blogprogramma gemaakt was ergens midden of eind jaren negentig. Dat blog werd voortdurend gehackt en ik ben bij de eerste bèta-versie van WordPress meteen overgestapt. Dat ging aanvankelijk ook niet zonder veiligheidsproblemen, maar die werden niet zozeer door het programma zelf veroorzaakt, maar door de vele plugins die te haastig en te slordig geprogrammeerd waren.
Gaat er nu wat mis met WordPress dan is dat meestal mijn eigen schuld. Na Blinded by the light volgde Nooit meer naar buiten, een blog dat ik bijhield in de jaren dat ik last had van een ernstige paniekstoornis, gecombineerd met straatvrees. Uiteindelijk werden die berichten overgeheveld naar Vanuit de verte, het weblog dat nu op deze site geïntegreerd is.
Er zijn in de loop van de jaren veel bijdragen verloren geraakt, maar wat er nu van de verschillende sites is overgebleven geeft een aardige indruk van mijn schrijven voor het internet, iets wat ik door mijn leeftijd steeds als minder belangrijk en serieus heb ervaren dan mijn werk dat voor papieren uitgaven bestemd is. Ik ben me bewust dat daar weinig logische argumenten voor te verzinnen zijn. In mijn achterhoofd huist nu eenmaal nog steeds het idee dat je niet zomaar een boom laat omhakken om een beetje op papier voor je uit te ventileren. Harde schijven daarentegen, ach die zijn veel geduldiger dan papier.
Dit blog kan niet zonder de uitspraak van Max van Norden die vele versies van mijn blogs gesierd heeft:
‘Een weblog is het beste middel om contact te houden met mensen die niets met je te maken willen hebben.’
