Het echtpaar Muis was op bezoek. Ik noem ze Muis omdat hij erg op zijn privacy gesteld is en een muizensnuit heeft. Ze wonen op de Singel in Amsterdam. Zij gaat zeer klassiek gekleed, iets wat ik altijd weer op prijs weet te stellen.
Toch laat haar verschijning mij ondanks haar mooie gezicht en perfecte lijf volledig koud, omdat ze een trillende onderlip heeft. Mevrouw Muis is namelijk boos dat ze zeer jong in het huwelijk gestapt is met mijnheer Muis. Dat ze bijna twintig jaar later toch nog samen zijn, zou reden voor vreugde moeten zijn, maar mevrouw Muis kan alleen maar denken aan alles wat ze eventueel gemist heeft in de jaren van haar huwelijk.
Niet lang geleden heeft mevrouw Muis dan ook een verhouding buiten de deur gehad. Ze meldde dat met een ietwat chagrijnig gezicht, terwijl mijnheer Muis zat te glimmen in zijn vers gestreken overhemd.
‘Ik zou die man wel een bos bloemen kunnen geven,’ zei hij. ‘Ons seksleven is ein-de-lijk tot bloei gekomen.’
‘Ach, Onze Lieve Heer is op aarde neergedaald,’ antwoordde ik, terwijl mevrouw Muis onrustig met haar kont over de stoel schoof en ik mijnheer Muis nog eens aandachtig bekeek.
Al met al werd het een onprettig gesprek, waarin ik de seksuele geaardheid van mijnheer Muis zachtjes ter discussie stelde, iets wat men bij een kennismaking eigenlijk niet zou moeten doen en opeens ging mijnheer Muis in de verdediging.
‘Ga jij eigenlijk tegenwoordig al wel eens naar buiten?’ vroeg hij en mijn eerste reactie was verbazing. Mijnheer Muis kende immers alleen mijn wederhelft bij haar volledige naam en van mij wist hij alleen dat ik Hans heette. Daar zijn er veel van. Hoe kon hij in godsnaam mijn weblog via Google gevonden hebben?
Gedecideerd en ruim gebarend legde hij het me uit. ‘Het is een kwestie van A + B = C.’ Er volgde een betoog over hoe hij via Google, zoekend op de achternaam van mijn wederhelft, mijn doopceel gelicht had door toepassing van waarschijnlijkheidsfactoren, terwijl hij zelf – zo bleek al snel – zijn identiteit probeerde te verhullen. We hebben ze nog net niet bij kop en kont op straat gezet, maar ze verlieten geen seconde te laat onze woning.
